Present Simple czyli czas teraźniejszy prosty jest podstawowym czasem w języku angielskim.
Budowa
(Form)
Affirmative
(zdanie
twierdzące)
|
Negative
(zdanie
przeczące)
|
Question
(pytanie)
|
I live
|
I don’t live
|
Do I live?
|
You
live
|
You don’t live
|
Do you live?
|
He/She/It lives
|
He/She/It doesn’t live
|
Does he/she/it live?
|
We
live
|
We don’t live
|
Do we live?
|
They live
|
They don’t
live
|
Do they live?
|
Potrzebny jest nam podmiot do którego
dodajemy czasownik w formie podstawowej (bezokolicznik). Musimy pamiętać, że w
trzeciej osobie liczby pojedynczej do czasownika dodajemy końcówkę ‘s’. W przeczeniu używamy ‘don’t’ z bezokolicznikiem I ‘doesn’t’ z bezokolicznikiem dla
trzeciej osoby liczby pojedynczej.
Dodawanie końcówki ‘s’ (Adding ‘s’ ending)
Najczęściej po prostu dodajemy ‘s’ do
bezokolicznika (we add ‘s’ to infinitive):
work – works
sit – sits
live – lives
Jeśli czasownik zakończony jest spółgłoską
z y, zamieniamy y na i i dodajemy ‘es’
verbs ending in consonant + y change y to
i and add ‘es’):
cry – cries
hurry – hurries
Jeśli czasownik zakończony jest na s, z,
ch, sh, x dodajemy do niego ‘es’
(verbs ending in s, z, ch, sh, x add ‘es’ to infinitive):
fix – fixes
wash – washes
watch – watches
Wyjątki (exceptions):
have – has
go – goes
do – does
Present Simple używamy:
1.
Do mówienia o stanach, czyli
czymś niezmiennym w naszym życiu lub świecie:
Tom works for an insurance
company.
Betty lives in London.
I’m a doctor.
Water boils at 100 degrees
Celsius.
What do babies eat?
2.
Do mówienia o rutynach,
nawykach, zwyczajach, czyli czymś co się w naszym życiu regularnie powtarza:
I swim three times a week.
Mark never goes to the
gym.
They often go to work by
car.
3.
Do mówienia o tym co się dzieje
na naszych oczach w danej chwili, szczególnie kiedy komentujemy co się dzieje:
First, I cut the onions
and then I put them onto the frying pan…
Żewłakow passes to
Lewandowski and Lewandowski shoots – and it’s
a goal!
4.
Kiedy pytamy o drogę lub
udzielamy komuś instrukcji:
‘How do I get to the post
office?’
‘You go straight to the
crossroads and then you turn left …’
5.
Do opowiadania historii, lub
streszczania treści książek, filmów, etc.:
Soon Shreck falls in love
and decides to win Fiona’s heart.
6.
Do mówienia o przyszłości, która
jest zaplanowana poprzez rozkłady jazdy, plany, harmonogramy etc.
I start my new job
tomorrow.
The plane departs at 10.30
p.m.
We have biology tomorrow.
7.
W zdaniach podrzędnych ‘TIME
CLAUSES’:
I’ll call you when I
finish work.
As soon as we get there,
all tickets will have been sold.
Uwagi (Comments)
-
Typowe określenia dla Present Simple to
okoliczniki częstotliwości. Można je podzielić na dwie grupy:
Adverbs of frequency:
always (zawsze)
usually (zazwyczaj)
often (często)
sometimes (czasami)
rarely/ seldom (rzadko)
hardly ever (rzadko kiedy)
never (nigdy)
Te przysłówki wystepują w zdaniu przed
czasownikiem, albo po czasowniku To BE, np. I
often go swimming. I am never late.
Usually, normally, often,
frequently, sometimes i occasionally
mogą być równiez użyte na początku zdania: Usually
I get up early.
Every day/ week/month, etc. (co dzień, co tydzień, co miesiąc)
Once,
twice, three times a week/ month, etc. (raz, dwa razy,
trzy razy w tygodniu/ miesiącu)
On
Mondays/Tueasdays, etc. (w poniedziałki, wtorki)
in
the evenings/mornings, etc. (wieczorami, co rano)
Te określenia czasu używane są w zdaniu
zazwyczaj na końcu, lub na początku: I go
to work by bus every day. Every
month I visit my grandmother in the country.
Istnieje grupa czasowników
opisujących stany, tzw. STATE VERBS. Czasowniki te występują tylko lub
przeważnie w czasach prostych (simple tenses), np. have, like, believe, forget
etc. Czasonikom tym poświęcony będzie
oddzielny wpis na blogu.
Jak się uczyć i ćwiczyć
(How to learn and practice)
Oczywiście poza tradycyjnymi ćwiczeniami które znajdziemy w
podręcznikach i gramatykach warto od razu ćwiczyć zastosowanie Present Simple w
mówieniu. Przede wszystkim warto poćwiczyć mówienie (czy też pisanie, a potem
mówienie) o swoim powszednim dniu, tygodniu, rutynach I nawykach.
Możemy sobie to najpierw napisać, a potem na głos sobie to
opowiedzieć.
Warto również opisać sobie dzień, czy też tydzień kogoś mam
bliskiego. Chodzi o ćwiczenie dodawania końcówki ‘s’ do czasownika w trzeciej
osobie liczby pojedynczej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz