Present Simple

Present Simple czyli czas teraźniejszy prosty jest podstawowym czasem w języku angielskim.

Budowa (Form)

Affirmative (zdanie twierdzące)	Negative (zdanie przeczące)	Question (pytanie)
I live	I don’t live	Do I live?
You live	You don’t live	Do you live?
He/She/It lives	He/She/It doesn’t live	Does he/she/it live?
We live	We don’t live	Do we live?
They live	They don’t live	Do they live?

Potrzebny jest nam podmiot do którego dodajemy czasownik w formie podstawowej (bezokolicznik). Musimy pamiętać, że w trzeciej osobie liczby pojedynczej do czasownika dodajemy końcówkę ‘s’. W przeczeniu używamy ‘don’t’ z bezokolicznikiem I ‘doesn’t’ z bezokolicznikiem dla trzeciej osoby liczby pojedynczej.

Dodawanie końcówki ‘s’ (Adding ‘s’ ending)

Najczęściej po prostu dodajemy ‘s’ do bezokolicznika (we add ‘s’ to infinitive):

work – works

sit – sits

live – lives

Jeśli czasownik zakończony jest spółgłoską z y, zamieniamy y na i i dodajemy ‘es’ verbs ending in consonant + y change y to i and add ‘es’):

cry – cries

hurry – hurries

Jeśli czasownik zakończony jest na   s, z, ch, sh, x  dodajemy do niego ‘es’ (verbs ending in s, z, ch, sh, x  add ‘es’ to infinitive):

fix – fixes

wash – washes

watch – watches

Wyjątki (exceptions):

have – has

go – goes

do – does

Present Simple używamy: 

1.     Do mówienia o stanach, czyli czymś niezmiennym w naszym życiu lub świecie:

Tom works for an insurance company.

Betty lives in London.

I’m a doctor.

Water boils at 100 degrees Celsius.

What do babies eat?

2.     Do mówienia o rutynach, nawykach, zwyczajach, czyli czymś co się w naszym życiu regularnie powtarza:

I swim three times a week.

Mark never goes to the gym.

They often go to work by car.

3.     Do mówienia o tym co się dzieje na naszych oczach w danej chwili, szczególnie kiedy komentujemy co się dzieje:

First, I cut the onions and then I put them onto the frying pan…

Żewłakow passes to Lewandowski and Lewandowski shoots – and it’s  a goal!

4.     Kiedy pytamy o drogę lub udzielamy komuś instrukcji:

‘How do I get to the post office?’

‘You go straight to the crossroads and then you turn left …’

5.     Do opowiadania historii, lub streszczania treści książek, filmów, etc.:

Soon Shreck falls in love and decides to win Fiona’s heart.

6.     Do mówienia o przyszłości, która jest zaplanowana poprzez rozkłady jazdy, plany, harmonogramy etc.

I start my new job tomorrow.

The plane departs at 10.30 p.m.

We have biology tomorrow.

7.     W zdaniach podrzędnych ‘TIME CLAUSES’:

I’ll call you when I finish work.

As soon as we get there, all tickets will have been sold.

Uwagi (Comments)

-       Typowe określenia dla Present Simple to okoliczniki częstotliwości. Można je podzielić na dwie grupy:

Adverbs of frequency:

always (zawsze)

usually (zazwyczaj)

often (często)

sometimes (czasami)

rarely/ seldom (rzadko)

hardly ever (rzadko kiedy)

never (nigdy)

Te przysłówki wystepują w zdaniu przed czasownikiem, albo po czasowniku To BE, np. I often go swimming. I am never late.

Usually, normally, often, frequently, sometimes i occasionally mogą być równiez użyte na początku zdania: Usually I get up early.

Every day/ week/month, etc. (co dzień, co tydzień, co miesiąc)

Once, twice, three times a week/ month, etc. (raz, dwa razy, trzy razy w tygodniu/ miesiącu)

On Mondays/Tueasdays, etc. (w poniedziałki, wtorki)

in the evenings/mornings, etc. (wieczorami, co rano)

Te określenia czasu używane są w zdaniu zazwyczaj na końcu, lub na początku: I go to work by bus every day. Every month I visit my grandmother in the country.

Istnieje grupa czasowników opisujących stany, tzw. STATE VERBS. Czasowniki te występują tylko lub przeważnie w czasach prostych (simple tenses), np. have, like, believe, forget etc.  Czasonikom tym poświęcony będzie oddzielny wpis na blogu.

Jak się uczyć i ćwiczyć (How to learn and practice)

Oczywiście poza tradycyjnymi ćwiczeniami które znajdziemy w podręcznikach i gramatykach warto od razu ćwiczyć zastosowanie Present Simple w mówieniu. Przede wszystkim warto poćwiczyć mówienie (czy też pisanie, a potem mówienie) o swoim powszednim dniu, tygodniu, rutynach I nawykach.

Możemy sobie to najpierw napisać, a potem na głos sobie to opowiedzieć.

Warto również opisać sobie dzień, czy też tydzień kogoś mam bliskiego. Chodzi o ćwiczenie dodawania końcówki ‘s’ do czasownika w trzeciej osobie liczby pojedynczej.