Non-progressive verbs

Non-progressive verbs to nic innego jak czasowniki, które nie występują w formie ciągłej, czyli z końcówką -ING. Niektóre z nich prawie nigdy nie mają tej końcówki, co oznacza, że nie wystepują w czasach typu CONTINUOUS, podczas gdy inne nie mają końcówki -ING jedynie w niektórych ze swoich znaczeń. Zajmiemy się obiema tymi grupami.

 

This orange looks tasty!

Wiele czasowników typu NON-PROGRESSIVE to tzw. czasowniki stanu, czyli STATE VERBS, czasowniki opisujące stany mentalne - MENTAL (STATE) VERBS lub te opisujące zmysły, czyli SENSE VERBS.

Czasowniki, które zazwyczaj nie występują w czasach ciągłych to:

(W nawiasach podałam znaczenia w których końcówka -ing nie występuje)


BELIEVE (WIERZYĆ)
DOUBT (WĄTPIĆ)
FEEL (PRZECZUWAĆ)
IMAGINE (WYOBRAŻAĆ SOBIE)
KNOW (ZNAĆ/WIEDZIEĆ)
LIKE (LUBIĆ)
LOVE (KOCHAĆ)
HATE (NIENAWIDZIĆ)
PREFER (WOLEĆ)
REALIZE (ZDAWAĆ SOBIE SPRAWĘ Z)
RECOGNISE (ROZPOZNAWAĆ)
REMEMBER (PAMIĘTAĆ)
SEE (ROZUMIEĆ)
SUPPOSE (PRZYPUSZCZAĆ)
THINK (UWAŻAĆ)
UNDERSTAND (ROZUMIEĆ)
WANT (CHCIEĆ)
WISH (ŻYCZYĆ)

APPEAR (WYDAWAĆ SIĘ/WYGLĄDAĆ)
HEAR (SŁYSZEĆ)
LOOK (WYGLĄDAĆ)
SEE (WIDZIEĆ)
SEEM (WYDAWAĆ SIĘ)
SMELL (PACHNĄĆ)
SOUND (BRZMIEĆ)
TASTE (SMAKOWAĆ)

AGREE (ZGADZAĆ SIĘ)
ASTONISH (ZADZIWIAĆ/ZDUMIEWAĆ)
DENY (ZAPRZECZAĆ)
DISAGREE (NIE ZGADZAĆ SIĘ)
IMPRESS (IMPONOWAĆ)
MEAN (ZNACZYĆ/OZNACZAĆ)
PLEASE (PROSZĘ/ŻYCZYĆ SOBIE)
PROMISE (OBIECYWAĆ)
SATISFY (ZADOWALAĆ)
SURPRISE (ZASKAKIWAĆ)

BE (BYĆ)
BELONG (NALEŻEĆ)
CONCERN (DOTYCZYĆ)
CONSIST (SKŁADAĆ SIĘ)
CONTAIN (ZAWIERAĆ)
DEPEND (POLEGAĆ/ZALEŻEĆ)
DESERVE (ZASŁUGIWAĆ)
FIT (PASOWAĆ)
INCLUDE (ZAWIERAĆ)
INVOLVE (WIĄZAĆ SIĘ/DOTYCZYĆ)
LACK (BRAKOWAĆ)
MATTER (MIEĆ ZNACZENIE)
MEASURE (MIERZYĆ - w znaczeniu np. ta ściana mierzy/ma 2 metry)
NEED (POTRZEBOWAĆ)
OWE (BYĆ DŁUŻNYM/ZAWDZIĘCZAĆ)
OWN (POSIADAĆ)
POSSESS (POSIADAĆ)
WEIGH (WAŻYĆ -  w znaczeniu np. ona waży 60 kg)


W powyższych znaczeniach ów czasowniki nie występują w czasach ciągłych (continuous). Jednak wiele z tych czasowników posiada inne znaczenia, tzw. czynne. Oznacza to, że wtedy mogą występować z końcówką -ING bez żadnych przeszkód:


I see you. (Widzę cię.) 
I'm seeing you.

I'm seeing my friends tomorrow. (Spotykam się jutro z przyjaciółmi.)




I hear you. (Słyszę cię.)
I'm hearing you.

The judge is hearing the case. (Sędzia przysłuchuje się rozprawie.)




The soup tastes and smells great! (Ta zupa świetnie smakuje i pachnie!)
The soup is tasting and smelling ....

I'm tasting and smelling the soup... (Próbuję i wącham zupę...)




You look tired. (Wyglądasz na zmęczonego.)
You look tired.

I'm looking at this photo and... (Patrzę na to zdjęcie i ...)




I feel that we shouldn't do that. (Mam przeczucie, że nie powinniśmy tego robić.)
I'm feeling that...

I'm feeling good today / I feel good today. (Dobrze się dziś czuję.)*
*tutaj możemy użyć dwóch form bez zmiany znaczenia




I think it is important. (Uważam, że to ważne.)
I think it is important.

I'm thinking about selling the house and moving out of the city. (Zastanawiam się nad sprzedaniem domu i wyprowadzeniem się z miasta.)




I have a dog. (Mam psa.)
I have a dog.

I'm having breakfast now. (Jem teraz śniadanie.)




I enjoy going to parties. (Lubię chodzić na prywatki.)
I'm enjoying going to parties.

I'm enjoying this party! I don't want to leave yet.  (Podoba mi się ta prywatka! Nie chcę jeszcze wychodzić.)




Ok, na tym etapie trzeba przyznać jednak, że coraz częściej w języku potocznym ww. czasowniki można usłyszeć z końcówką -ING nawet wtedy gdy ich znaczenia nie są 'czynne'. Najlepszym przykładem jest czasownik LOVE. Na pewno każdy z was kojarzy slogan pewnej restauracji fast food, który brzmi: "I'm lovin' it", co jest niczym innym jak 'I am loving it' i oznacza 'kocham to!'. Czasownik LOVE został tutaj użyty w czasie Present Continuous nieco na wyrost, zgodnie z zasadami nie powinno sie powiedzieć: "I love it!". Jednak slogan wszedł do języka na dobre i teraz często można usłyszeć takie kwestie:

- How do you like your new phone?
- I'm loving it! It's awsome!

Do tej pory jednak nie powiemy "I'm loving my husband". Prawdopodobnie formy ciągłej używamy do opisania swojego 'uwielbienia' do czegoś co posiadamy od niedawna i  czym się teraz 'nie możemy nacieszyć.' Tak przynajmniej wynika z analizy korpusu językowego i przykładów tam się pojawiających.